Osmanlıca Alfabe, Osmanlı devletinin kendi coğrafyasında kullanılmış olan alfabedir. Osmanlı alfabesi temel olarak Arap harflerinden oluşmuşsa da Arapçada bulunmayan bazı harflerde Osmanlı harflerine eklenmiştir. Bu eklenen harflerin dışında kullanılan diğer harfler çim, gef, pe, nef ve je harfleridir. Osmanlı alfabesi toplam olarak 34 harften meydana gelen bizim eski alfabemizdir. Alfabede sesli harfler ve hareketler yerine çoğunlukla vav, elif, ye ve he harfleri kullanılarak yazılmaktadır. Çünkü Elif harfi hem başta hem de sonda A harfi olarak okunur, fakat E olarak da okunmaktadır. Vav harfi ise hem ortada hem de sonda u, ü, o ve ö sesli harfleri olarak kullanılırdı. Bazen vav harfinin sadece V harfi olarak da kullanılırdı. He ise sözcüklerin içerisinde E harfinin yerine hatta tek he sesi olarak kullanılırdı. Eğer sözcüğe başlarken I ya da İ harfi kullanılacak ise o zamanda Elif ile ye harfleri yan yana getirilerek I ve İ sesi alınırdı. Kısaca Osmanlıca alfabesi Arap alfabesindeki eklemeler ile oluşturulduğu için Türkçe diline çevrilerek yazılı bir hale getirilmesi için uygun olarak görülen bir alfabe biçimi değildir. Fakat Türk toplumunun İslamiyet'i kabul ettikten sonra Osmanlıca alfabesi Yüzyıllar boyunca Arap alfabesine uyarlandığı şekli ile meydana getirilmiş olan harf topluluğudur.