Melek Alfabesi, Enokyan Büyü Alfabesi, Dr. John Dee ve Edward Kelley‘nin çalışmaları sonucunda 1580'li yıllarda bunlar tarafından ortaya atılan melek alfebesi son derece karmaşık bir dil ve sembol sistemidir. Bu sistem onlara bedensiz varlıklar tarafından tebliğ edildiğini öne sürmüşlerdir (Teorik olarak). İnançlarından dolayı bu varlıklar melek diye tanımladılar ve onların öğretileri melek alfebesi (Enokyan) olarak günümüze kadar gelmiştir. 19. Yüzyılın sonlarında, Golden Dawn cemiyeti üyesiolan Aleister Crowley ve McGregor Mathers tarafından bu konuda önemli çalışmalar yapılmıştır. Bu sistemin evren görüşü şu biçimdedir. Fiziksel evren iki yöne aynı anda hareket eden dört boyutlu bir hiperküredir. Dördüncü boyutta hareket eden bir Einstein evreni düşünülürse (Buna zaman benzeri hareket deniyor), Hiperküre elemanlara bunun devamında elamanlar da alt elemanlara bölünmüştür. Bunlar da ayrıca bölünür, dolayısıyla bütünün her biriminin içerdiği güç istenildiğinde belirli ya da genel olabiliyor. Varlıklar bu güçlerin çeşitli çalışmalarında kullanılacak insan dışı bir dilde yazılı bir dizi metin (Anahtar veya çağrı) verdiler. Bu sistemde ayrıca, gezegen güçleri gibi oldukça yaygın Rönesans büyücülük unsurları da vardır. Melek alfabesi kelimelerin aynı kabaladaki Dal dili gibi titreşimler ve fonetik üzerine kurulu bir dil hatta birçok kelime tehlikeli olduğundan okumak yerine sadece yazmakla işe yaradığı söylenilen tatbiklerde gerçeklik payı şüpheli görülmekte. Okunuşu ve telaffuz edilişi orijinal dilden farklı bir dile çevrildiğinde bile anlamını yitiriyor zaten. Bu yüzden söylemde bir mantık hatası var. Her şey gibi, melek dili de son 400 yıl içerisinde ufak değişikliklere uğramıştır. Okunuş şekilleri modern hale getirilerek bu günün kullanıcılarına daha kolay bir yöntem sunulmuştur. Aşağıdaki harf tablosu, düzenleme çalışması içerisinde alfabenin dilde nasıl çıkarılması gerektiğini açıklamaktadır.