İşaret dili alfabesi; İşaret dili, işitme engellilerin kendi aralarında veya normal işitme sorunu olmayan kişiler ile iletişim için kullandığı, el hareketlerini ve yüzdeki mimiklerini kullanarak oluşturdukları görsel bir dildir. Türk işaret dili tarihi çok eski Osmanlı dönemlerine kadar uzansa da milli eğitim bakanlığı 1995 yılında ilk olarak görsel bir kılavuz yayın düzenlemiştir. Ancak henüz günümüzde bile halen bir yazılı materyal, sözlük veya arşiv bulunmamaktadır. Dünyada işaret dilinin yayılması ve kullanılabilmesi için ortak bir alfabe belirlenmesi gerektiği kanaati geliştikten sonra işaret dili okulları açılmaya karar verilmiştir. Bu tür işitme engelli olan kişilerin birbirleri ve diğer kişiler ile iletişim rahatlıkla girebilmesini sağlamanın en kolay yolu okuldur. Tıpkı hiçbir sağlık sorunu olmayan normal insanların okulları olduğu gibi onların da okulları vardır. İlk olarak Fransa'da 1770 yılında işitme engellilerin kullandığı el hareketlerini ve grameri olan bir işitme dili kabul edilmiştir ve okullarda öğretilmeye başlanmıştır. Daha sonra bir Fransız işaret bilimcisi tarafından Amerika'ya götürülmüş ve orada da 1817 yılında Thomes Galaudet tarafından sadece işitme engelli sağırlara eğitim dili verilen iki işaret dili okulu kurulmuştur.